Nepal maart-april 2023 Holy Vision Girls Home

28 maart zijn we 's middags met Merherman Hughes naar de Holy Vision Girls Home gegaan. De naam van het weeshuis verwijst zoals u misschien begrijpt, naar hun christelijk geloof. Het Meidenhuis ligt in een landelijk gedeelte aan de rand van Dharan. Er wonen daar 9 jongedames van 14 jaar tot 18 jaar. Een van de meiden sprak goed Engels en, die tolkte dan ook voor ons.

De meisjes stelden zich stuk voor stuk voor en zongen voor ons. Oscar speelde ook een liedje, 'Island in the Sun', van Belafonte, voor ze op hun eigen gitaar.

Een van de oudste meiden liet ons de moestuin zien en het vee. Ze hadden hun eigen varkens, kippen en een koe met kalf. We spraken af dat we nog een keer langs zouden komen, voordat we uit Dharan vertrokken, om een tekenwedstrijd met ze te doen en muziek te maken.

31 maart hebben we de tekenwedstrijd in het meidenhuis gehouden, muziek met ze gemaakt en een nachtje daar gelogeerd. Op de weg er heen hebben we bij een toko voor ongeveer € 50,- eten voor de dames ingeslagen, basale zaken zoals een grote zak rijst, bonen, beschuit, zeep, shampoo en olijfolie. Bij aankomst begon het danig te onweren. Tegelijk was het ook heel gezellig; een echte meisjessfeer met veel gepraat en gegiechel.

Anja deed een tekenwedstrijd met de dames en gaf hun de opdracht om wat hun blij maakt te tekenen. De meisjes waren minder bedreven in het tekenen dat de kinderen in de Saraswati Orphanage waarschijnlijk doordat ze heel beschermd leven en ook minder tekenen. Anja heeft de tekeningen met hen besproken en ze kregen allemaal een prijs naar keuze.

Het meisjeshuis is klein en de meiden slapen, wonen en maken hun huiswerk in één kamer met stapelbedden. Daarnaast is ook een klein kamertje met een TV. Toen ze om een uur of 9 begonnen te hangen op hun bedden, werd het tijd om de logeerkamer op te zoeken. Het meisje dat goed Engels sprak bracht Oscar naar zijn slaapplek.

Anja heeft in de meidenkamer met 9 meisjes proberen te slapen; ze hebben haar nog toegedekt. Ondanks het toedekken heeft Anja erg slecht geslapen. Maar het leuke was dat we om 8 uur s morgens al Engelse liedjes aan het zingen waren met de meiden,. En zij hun christelijke liedjes voor ons.
's Morgens wilden we vroeg vertrekken maar de home-mother, mevrouw Rai, stond erop dat we eerst ontbeten. Het regende nog, de chauffeur van de tuk-tuk (gemotoriseerde riksja) wachtte geduldig tot we ontbeten hadden. We hadden voor elk van de meiden 1000,- roepies om kleren of schoenen van te kopen en ik gaf dat aan de home-mother.

Het was weer een ervaring op zich; negen weesmeisjes, die in een kleine ruimte samenwonen dicht bij de natuur.

Volgend jaar willen Anja en ik hen graag weer gaan opzoeken.

Oscar Römer